گچ بری دراستان فارس 2

در 35كيلومتري شهرستان كازرون و در منطقه «دشت‌برم» پس از ورود به روستايي با همين نام و حركت به سوي «كتل‌پيرزن» با طي مسافتي حدوداً 5كيلومتر به بقاياي كاروانسرايي زيبا به نام «ميان‌كتل» مي‌رسيم كه در بين مردم به كاروانسراي «شاه‌عباسي» نيز معروف است. اين بنا از بقاياي آثار دوره‌ي قاجاري متأخر است و بر روي تپه‌اي مشرف به دشت سرسبز و زيباي برم، قرار گرفته است. كاروانسراي ميان‌كتل در مسير جاده قديم كازرون‌ـ‌شيراز قرار دارد كه از زمان نادرشاه افشار به علت رونق بندر بوشهر به عنوان يك بندر نظامي، بسيار مورد استفاده قرار مي‌گرفته است.

بنا داراي پلاني به شكل مستطيل و يا ذوزنقه با ابعادي متفاوت است كه در حدود 3500مترمربع وسعت دارد و از اين مقدار 2500مترمربع زيربناي اطاق‌ها و بخش‌هايي است كه در اطراق حياط مركزي آن قرار دارند. اين بنا به مانند بسياري از كاروانسراهاي كوهستاني ديگر به دليل ايجاد امنيت بالا تنها داراي يك در ورودي مي‌باشد كه در ضلع جنوبي آن قرار گرفته است. همچنين در قسمت جنوب‌غربي و در مجاور درب ورودي، برجك نگهباني وجود دارد كه مشرف به دشت بوده است.

بنا از لحاظ معماري به صورت چهارايواني با حياط مركزي ساخته شده است. در مركز اضلاع شرقي و غربي دو حجره‌ي بزرگ و همچنين 2حجره‌ي كوچك در هر دو سوي اين قسمت‌ها قرار دارد (داراي 2حجره‌ي كوچك و 2حجره‌ي بزرگ). در اضلاع شمالي و جنوبي نيز چهار حجره‌ي كوچك وجود دارد. اصطبل نگهداري احشام نيز در بخش جنوب‌غربي آن قرار دارد كه از طريق دالاني وسيع به محل درب ورودي مكان متصل مي‌شود. آب‌انبار اين بنا نيز در ضلع شمالي آن قرار دارد كه در اين قسمت نيز با حوضچه‌اي تمام سنگي برخورد مي‌كنيم.

در قسمت جنوب‌شرقي نيز مكاني قرار دارد كه ديواره‌هاي آن تماماً از سنگ مالون است و متأسفانه بخش‌هاي زيادي از آن فرو ريخته. از آنجا كه اين بخش داراي تزئينات و مصالح خاص خود بوده و همچنين ديدي بسيار زيبا نسبت به منطقه‌ي دشت‌برم داشته به احتمال زياد به عنوان بهارخواب مورد استفاده قرار مي‌گرفته است.

از نكات قابل توجه ديگر در اين كاروانسرا مي‌توان به استفاده از سنگ مارن (مالون) در نماي بيروني و داخلي و موارد تزييني بسياري همچون طاقچه‌هاي گچبري شده‌ي متعدد، ناودان‌هاي سنگي، سنگبري‌هاي تزييني، طاقچه‌هاي سنگي و... اشاره نمود. در بالاي در ورودي، سنگبري زيبايي به شكل نوع خاصي از «ترنج‌ايراني» نيز جلوه‌گر است.

كاروانسراي ميان‌كتل پانزدهمين اثر شهرستان كازرون بود كه در سال 1379 و با شماره‌ي 3668 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيد.

 

گچ بری دراستان فارس

نارنجستان قوام

نارنجستان قوام كه به موزه نارنجستان اختصاص یافته ، در خیابان لطفعلی خان زند واقع است ، و محل مسكونی و نیز محل كار قوام الملك بود. كار ساختمان نارنجستان قوام در سال 1290هـ . ق توسط "علی محمدخان قوام الملك" آغاز شد و در سال  1305 هـ. ق  توسط نوه او یعنی " محمدرضا خان قوام" پایان یافت.

درِ ورودی در جنوب بنا و در خیابان لطفعلی خان زند واقع شد ه است. این خیابان را برای حفظ ساختمان، كج احداث كرده اند. پس از گذر از هشتی ورودی، دو دالان از دو سو به حیاط نارنجستان راه می یابد. در دو طرف این راهروها، چند اتاق وجود دارد. در ازاره ( آن قسمت از دیوار اتاق و یا ایوان كه از كف طاقچه تا روی زمین بود) های این قسمت ساختمان و ساختمان شمالی آن به تقلید نقوش تخت جمشید، نقش هایی روی سنگ حك شده و در كنار آن نقش شیر، گورخر، سرباز و ... در آنها نـَقر ( حك) كرده اند.

در شمال حیاط ، ساختمانی سه طبقه وجود دارد. طبقه اول زیرزمین است و طبقه دوم با دو راهرو به اتاق ها و شاه نشین می رسد. در طبقه سوم دو اتاق در دو طرف شاه نشین واقع شده كه سقف زیبای آن، چوب كاری و نقاشی شده است. تمامی شاه نشین و اتاق ها، آینه كاری است و در آینه های سقف، مانند سایر آثار دوره قاجاریه در شیراز، تصاویر اروپایی جا گذاری شده است. درهای بنا همه خاتم كاری و منبت كاری شده است. در سمت راست، حیاط خلوت كوچكی وجود دارد. كاشیكاری رو كار این ساختمان و ساختمان جنوبی و تصویر آن بسیار زیباست.

این بنا كه بیرونی مجموعه است، چون محل كار قوام الملك بود، دیوانخانه قوام الملكی هم نامیده شده و از آنجا كه دارای درخت نارنج است، به نارنجستان نیز مشهور است. این ساختمان در سال 1345 زیر نظر دانشگاه شیراز قرار گرفت و در چند سال اخیر، دانشكده معماری و هنر دانشگاه شیراز در آن مستقر شده است.

گالری عكس نارنجستان قوام

خانه زینت الملوك

در ضلع غربی نارنجستان قوام، عمارتی زیبا قرار دارد كه به دلیل سكونت خانم زینت الملوك قوامی، دختر قوام الملك چهارم، به این نام معروف است. این عمارت كه از آثار دوره قاجار است به فاصله یك كوچه با خانه قوام قرار دارد و به وسیله یك راه زیر زمینی با آن در ارتباط است، در حقیقت اندرونی خانه قوام ، و محل رفت و آمد محارم بود. ساخت بنا در سال 1290هـ . ق به وسیله علی محمدخان قوام الملك دوم آغاز شد و در سال 1307 هـ . ق به وسیله محمدرضا خان قوام الملك سوم به پایان رسید. در ورودی خانه زینت الملك معرق كاری شده و با عبور از هشتی، یك راهرو با زاویه شمال شرقی به حیاط راه می یابد.

در حیاط علاوه بر ازاره های سنگی حجاری شده و مشبك، دو باغچه زیبا و حوض بزرگ و كوچك مشاهده می شود. كاشی كاری هفت رنگ هلالی كه در پیشانی ساختمان جا گرفته از زیبایی خاص برخوردار است و تصاویر خورشید، دو فرشته، دو شیر شمشیر به دست همراه با آیه" نَصرُ مِن الله و فتّح قریب" به چشم می خورد. به جز ایوان بدون سقف در شرق حیاط ، در اطراف حیاط 20 اتاق وجود دارد كه به یكدیگر راه دارند. ساختمان غربی بنا دارای تالار شاه نشین آینه كاری و گچبری با تصاویر اروپایی است.

این ساختمان در سه ضلع دارای زیرزمین بسیار وسیع و گسترده ای است كه امروزه از آن به عنوان نگارخانه استفاده می شود.

عمارت باغ عفیف آباد

عمارت باغ عفیف آباد بین سال های 1243- 1241 هـ . ق به دستور" میرزا محمد خان قوام الملك شیرازی" ساخته شد و از قدیمی ترین بناهای قاجاری شیراز است.

بوستان عفیف آباد دارای بناهای چندی است كه درنوع خود كم نظیر و زیبا ، و شامل قهوه خانه سنتی و حمام خزینه ای است. قهوه خانه سنتی بنایی به سبك معماری ایرانی است؛ حیاط اصلی آن در مركز بنا، محدود به یك حوض كوچك زیبا و درختان نارنج است.

 تالار قهوه خانه دارای شش حجره مزین به نقوش مُلهَم ( الهام گرفته )  از شاهنامه فردوسی است. حمام خزینه ای سنتی بنا دارای سردینه، گرمینه، خزینه و حوضچه ای برای آب سرد است. در دو دیواره خزینه نقش برجسته هایی از فرهاد كوه كن، خسروپرویز و نیز ورود حضرت یوسف (ع ) به مجلس زنان مصری، به چشم می خورد.

گالری عكس باغ عفیف آباد

بناهای نصیرالملك

مجموعه بناهای نصیر الملك شامل مسجد، منزل ، حمام ، آب انبار و ... در محله قدیمی "اسحق بیگ" شیراز واقع است. قسمت اعظم مجموعه در جریان خیابان سازی تخریب و ساختمان های جدید در آن احداث شد. آنچه اكنون از منزل نصیر الملك باقی مانده شامل تالار اصلی ، قسمتی از حیاط اندرونی ، بخش بیرونی و  زیرزمین است. " حاجی میرزا حسنعلی خان نصیر الملك" پسر سوم حاجی قوام الملك، از حكام فارس در دوره قاجاریه بود. تالار آینه به صورت قرینه ساخته شده و در دو ضلع آن دو اُرسی ( نوعی درِ قدیمی كه دارای چهارچوب مخصوص بوده و با بالا و پایین رفتن باز و بسته می شده است )بزرگ سراسری با گره چینی های ظریف و شیشه های رنگی كه به دو حیاط اندرونی و بیرونی ارتباط دارد، مشاهده می شود. در دو ضلع دیگر تالار یك شاه نشین مركزی كه از دو طرف با ارسی به دو اتاق مجاور باز می شود، وجود دارد.

منزل نصیرالملك كه به دوره قاجار تبدیل شده ، مانند دیگر منازل قدیمی دارای زیرزمین پیچ در پیچ با قوس ها و نورگیرهای مشبك سنگی زیباست. برای نماسازی بنا از گچ كاری به شیوه ساسانی استفاده شده است. تزئینات  گچ و آینه عمده ترین تزئینات این منزل را تشكیل می دهد  و تالار و اتاق ها با نقوش تركیبی ایرانی و اروپایی پوشیده شده است. سقف هر طبقه تخته كوبی شده و دارای نقاشی هایی به سبك اروپایی است.

از مجموع 350 خانه تاریخی با ارزش كه در شیراز وجود دارد، دو خانه از دوره زندیه و بقیه از دوره قاجاریه است. گرچه ارزش باستان شناسی آنها از عالی تا متوسط ارزیابی می شود، اما بیشتر این خانه ها مسكونی است و از سوی سازمان میراث فرهنگی در دست مرمت قرار دارد. به عنوان نمونه می توان از خانه سعادت ، خانه شوریده شیرازی، خانه كازرونیان ، خانه عطروش ، خانه افشاریان ، خانه صالحی ، خانه محتشم و خانه فروغ الملك نام برد.