از قدیمی ترین صنایع دستی است که حدود ۳۰۰ سال پیش به وجود آمده است .و حدوداً در صد سال گذشته رونق بسیار زیادی در بین مردم داشته و یکی از شغل ها و کسب درآمد آنان به شمار می رفته است. دستگاه گلیم بافی چوبی است و تقریباً مانند دستگاه قالی بافی است. و وسایل آن از یک سردار و یک زبردار و دو حاف و یک شانه تشکیل شده است . نخ های گلیم بافی در قدیم از پشم و موی گوسفندان بوده که به تدریج از نخ های پنبه ای استفاده می شود ، نخ هایی که از پشم گوسفند و موی بز تهیه می شده به این ترتیب بوده است که پشم گوسفندان را می چیدند و آن را به وسیله دوک به صورت نخ در می آوردند و بعد برای گلیم بافی مورد استفاده قرار می دادند. موی بز را هم به همین ترتیب به صورت نخ در می آوردند ناگفته نماند که موی بز و نخی که از آن تهیه می کردند محکم تر از پشم و پنبه بوده است. نقش و نگار گلیم یا فرش گلیمی به صورت های مختلفی بوده که بافنده به حسن سلیقه خود این نقش ها را در کنار کار خود می بافته است . کم کم به مرور زمان کار پنبه کاری در روستا به وجود آمده که پنبه ها را هم به همان ترتیبی که گفته شد به صورت نخ در می آورند و از آن برای بافتن گلیم مورد استفاده قرار می دادند. در کنار کار گلیم بافی چیزهای دیگری نیز بافته می شد که به هر کدام از آنان اشاره می شود.