مشخصات فني گچ

 

مشخصات فني گچ

 

گچ از جمله مصالحي است كه در صنايع ساختماني از اهميت مخصوصي برخوردار است و به علت ويژگي هايي كه دارد از زمان هاي قديم در امر ساختن مسكن محل مصرف داشته است . گچ به علت خواص خود از اولين قدم در ايجاد يك بنا كه پياده كردن حدود زمين باشد و به اصطلاح براي ريختن رنگ اطراف زمين مورد نياز بوده و همچنين تا آخرين مرحله كار كه سفيدكاري و نصب سنگ است باز هم مورد نياز است و حتي در نقاشي هم از گچ استفاده مي شود .

 

منابع تهيه گچ :

 

گچ از پختن و آسياب كردن سنگ گچ به دست مي آيد . سنگ گچ از گروه مصالح ساختماني كلسيم دار است كه به وفور در طبيعت يافت مي شود و تقريبا در تمام نقاط روي زمين وجود دارد و از لحاظ فراواني در طبيعت در رديف پنجم مي باشد . سنگ گچ به فرمول CaSo4 2H2O از سنگ هاي ته نشيني بوده و به علت ميل تركيبي شديدي كه دارد به طور خالص يافت نمي شود و بيشتر به صورت تركيب با كربن يا اكسيدهاي آهن يافت مي گردد . سنگ گچ يا به صورت سولفات كلسيم آبدار يافت مي شود كه به آن ژيپس ( گچ خام ) هم مي گويند يا به صورت سولفات كلسيم بدون آب ( CaSO4  ) به دست مي آيد كه به آن ايندريت گفته مي شود .

 

خواص گچ :

 

گچ علاوه بر دو خاصيت عمده ( زودگير بودن و ازدياد حجم به هنگام سخت شدن ) داراي خواص ديگري نيز هست از جمله ي آن كه گچ آكوستيك است . در آتش سوزي مقاوم مي باشد . ارزان و فراوان است . داراي رنگي سفيد و خوش آيند است .

 

پخت گچ :

 

پخت يعني حرارت دادن به سنگ گچ آبدار به طوري كه بتوانيم 5/1 مولكول از آب تبلور آن را تبخير نماييم . همانطور كه مي دانيد سنگ گچ سولفات كلسيم به علاوه دو مولكول آب متبلور مي باشد . عمل تبخير 5/1 مولكول آب تبلور سنگ گچ در گرماي بسيار كم انجام مي شود به طوري كه اگر به سنگ گچ در حدود 170 درجه ي حرارت بدهيم 5/1 مولكول از آب تبلور خود را از دست داده و به گچ ساختماني به فرمول SH2O ½ CaSO4 تبديل مي گردد و در اثر حرارت بيشتر تا گرماي 300 درجه ي سنگ گچ 7/1 مولكول آب تبلور خود را از دست داده و به گچ تشنه تبديل مي شود . اين گچ ميل تركيبي شديد با آب داشته به طوري كه اگر در مجاور هواي آزاد قرار بگيرد 2/0 مولكول آب از بخار موجود در هوا را جذب كرده به گچ ساختماني با   5/0 مولكول آب تبلور تبديل مي شود .

 

ساختن ملات گچ :

 

براي ساختن ملات گچ و يا ملات گچ و خاك بايد دانه هاي گچ و خاك را به داخل آب بريزيم ، بدين طريق كه ابتدا مقدار كمي آب در استامبولي ( ظرف مخصوص گچ سازي و يا حمل ملات ) مي ريزيم آنگاه پودر گچ را كه قبلا به نسبت معين مشخص شده است درون آن مي پاشيم تا بدين وسيله كليه دانه ها در مجاورت آب قرار بگيرند و تر بشوند . مقدار آبي كه يك كيلوگرم پودر گچ احتياج دارد تا ملات بشود از لحاظ تئوري 2/0 ليتر است يعني تقريبا 20 درصد وزن گچ ولي از لحاظ عملي براي شكل پذيري بهتر و مجال كار كردن كارگران با ملات مي بايست حدود 70 تا 80 درصد وزنش آب اضافه نماييد ، البته مقدار آب آن پس از خشك شدن گچ تبخير گشته و جاي قسمتي از آن در اثر ازدياد حجمي كه گچ در موقع خشك شدن پيدا مي كند پر مي شود .

 

زمان گرفتن ملات :

 

گچ ساختماني بايد زود شروع به گرفتن و سخت شدن نموده و سخت شدن آن نيز بايد خيلي زود پايان يابد . گچ ساختماني مرغوب آن است كه زمان گرفتن آن زودتر از 6 دقيقه شروع نشود و پايان سخت شدن آن نبايد زودتر از 16 دقيقه باشد .

 

اندازه گيري زمان شروع و پايان گرفتن گچ :

 

شروع زمان سخت شدن ملات از لحظه اي است كه داخل مخلوط را به وسيله ميخي خط بيندازيم بلافاصله جاي خط پر نشود و پايان زمان سخت شدن آن زماني است كه اگر روي ملات سخت شده يا انگشت ضربه بزنيم روي ملات در محلي كه ضربه زده ايم آب ظاهر نشود ( مقدار ضربه بايد حدود 5/0 كيلوگرم بر سانتي متر مربع باشد ) شروع زمان گرفتن گچ از لحظه اي است كه گچ را داخل آب مي پاشيم و مدت سخت شدن آن از لحظه اي است كه جاي شيار روي ملات باقي بماند تا زماني كه در اثر ضربه زير انگشت آب جمع نشود .

 

زمان مصرف گچ از لحاظ دما :

 

با توجه به اينكه گچ در موقع ملات سازي گرما توليد مي كند به طوري كه تقريبا تا حدود 15 تا 20 درجه گرمتر از محيط كارگاه مي شود بدين سبب از لحاظ تئوري مي توان ملات گچ را در دماهاي زير صفر درجه نيز مصرف نمود ولي عملا در كارگاه ها بايد از اين كار خود داري كرده و حداكثر ملات گچ را در دماهاي كمتر از 5 يا 6 درجه بالاي صفر مصرف ننماييم .

 

اندازه دانه هاي گچ :

 

هر قدر دانه هاي گچ ريزتر باشد گچ مرغوب تر بوده و براي كارهاي ظريف تر مورد استفاده قرار مي گيرد . قطر بزرگترين دانه گچ مورد استفاده در كارهاي ساختماني نبايد از 6/0 ميلي متر بزرگتر باشد و نود درصد آن بايد ريزتر از 15/0 ميلي متر بوده و 10 درصد آن بايد ريزتر از 3/0 ميلي متر باشد .

براي انبار كردن گچ بايد آن را روي تخته هايي كه حداقل 30 سانتي متر از زمين فاصله داشته باشد بچينند . براي ايجاد فاصله تخته هاي زير گچ از زمين از قطعات آجر يا بلوك سفالي استفاده نمود و همچنين بايد فاصله كيسه هاي گچ از ديوارهاي انبار حداقل 20 سانتي متر باشد و نبايد بيش از 10 كيسه گچ را روي هم چيد زيرا ممكن است گچ داخل كيسه هاي پايين تر در اثر وزن كيسه هاي بالايي به همديگر چسبيده و گلوله شود . در صورتي كه انبارش صحيح به طور فوق انجام گيرد و هوا به راحتي در اطراف آن بتواند جريان يابد مي توان به مدت طولاني انبارش گچ را در حدود يك سال انجام داد .

 

سرند :

 

ابتدا مخلوط سنگ و خاك از دهانه قيف از محل دپو وارد شده و بر روي سرند و روي فك ريخته و در اين سرند خاك مخلوط با سنگ جدا شده و سنگ خالص به درون فك راه مي يابد ، در اين مرحله سنگ هاي بزرگ در فك خود گشته و توسط الواتور به سرند بالاي سيلو مي رود و در اينجا مجددا خاك حاصل از سنگ ها با توجه به مش سرند موجود در بالاي سيلو جدا شده و به سيلوي خاك مي رود و سنگ حاصل از سرند به درون سيلوي سنگ وارد مي شود .

 

مشخصات شيميايي گچ :

 

SiO2 .1/78

Al2O3 .../.25
Fe203 0/53
TiO2 Trace
CaO 029/15
MgO 2/06
Na20 0/10
K20 ...0.08
SO3 45/032
L.O.i ..21/021
 

مشخصات فيزيكي :

 

مخصوص سنگ به طور ميانگين 2/2 گرم / Cm

 
 

 

طراحی با گچ پاستل با استفاده از این ماده انجام می گیرد .

درطراحی با گچ سنتی که به آن گچ بری هم گفته می شود. ازگچ سنتی  استفاده می شود .

طراحی با گچ

 

طراحی با گچ شامل دو قسمت می شو د  .

۱- طراحی با گچ پا ستل

۲- طراحی با گچ سنتی

نماد ها 12

 

  

به همین خاطر است که امروزه بیش از هر وقت دیگر لزوم استفاده از نمادهای تصویر نگار و اندیشه نگار و به منظور ایجاد ارتباط پیش آمده است .یعنی همان کاری که انسان ابتدایی با کندن نقشی دایر ه وار بر سنگ و القا معنای خورشید روز  ابدیت  انجام می داد و از طریق خطوطی مو ج دار خبر از و جود آب می داد .

درحالی که زبان تمام ملتها به زبان های تخصصی تری تبدیل و تقسیم شده اند . دردنیایی که هم اکنون ارتباطی بصری بر آن حاکم است . زبان نمادی  -تصویری – ترسیمی  جدیدی تولدیافته  که مستقل از هر نوع محدویت زبانی درحال پیشرفت و تکامل است و همگان نیز می توانند آن را بفهمند.

 

نمادها 11

 

ا ین چوب خط ها که نمایا نگر اشیا  افراد ؛ حیوانات ؛ و ارقام بود . از جمله دارای موارد استفاده  های آماری نیز بود . تقریبا تمام زبان ها ی مکتوب دراصل توسط گروهی ممتاز به کار می رفت . که عبارت بود از ساحران و روحانیون ؛ کیمیاگران پزشکان و منجمان و به سخن دیگر تمام کسانی که به نحوی دارای قدرت بودند . این امر هم اکنون نیز برقرار است . زیرا فیزکدانان ؛ زیست شناسان ؛ برنامه ریزان ؛کامپیوتر ؛ دانشمندان که در حوزه تلاقی سیبرنیتک و زیست شناسی کار می کنند. و همچنین ستاره شناسان از زبان تخصصی مربوط به رشته خویش استفاده می کنند. این زبان پیچیده و تخصصی برمبنای این نیاز پیدایش یافته است . که دررشته های مذکور هر کشف علمی جدید ؛ تکنیک های نوین ؛ موقعیتها ؛ روندها ؛ تولیدات و بالاخره هر تحول سیاسی –فرهنگی باید دارای نامی چنین زبان هایی به حد بالایی از پیچیدگی می رسند. لزوما باید ساده شوند .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نماد های 10

 

هر یک از گروه های انسانهای  اولیه زبانی خاص  خود داشتند . که درطی زمان به انحا گوناگون راه تکامل را طی کردند. مثلا اقوام اینکا به منظور برقرار کرده ارتباط با یک دیکر از ریسمان های رنگین که به شیوه های گوناگون آنها را گره می زدند. استفاده می کردند. تعداد گره های موجود دراین ریسمان ها دارای معنای خاصی بودند . این ریسمانها که به زبا ن مردم بومی پرویی  کوئیپو  نام داشت . توسط افراد خاصی که به همین منظور تعلیم دیده بودند گره زده می شد. و تنها آنها را تعبیر کنند. چوب علامت عبارت بود از قطعه چوبی که چند نقطه آن کنده شده بود . تنها به عنوان اعلام جنگ توسط استرالیایی ها به کار می رفت . بلکه در تجارت نیز از آن استفاده  می کردند . هر یک از آنها معامله چوب خطی مشابه چوب خط طرف دیگر نزد خود داشت .

نمادها 9

 

نمادهای مذکور دررابطه با قلوه سنگ های منقوش که خود به حروف جادویی شباهت دارند. درقرن هفتم قبل از میلاد با پیدایش الفبا ی که خود مبتنی برالفبای یونانی بود. پلی میان الفبای یونانی ولاتین برقرار گردید. اولین الفبای لاتین نفوذ سبک الفبای اتروسکی برآنها را بخوبی نشان می دهد. الفبای لاتین از زمان آغاز پیدایش خود تاکنون تغییر عمده ای نکرده ا ند دراین میان الفبای گوتیک  و الفبای رویی استثا هستند. کلمه رویی به معنای رمز است . و این الفبا که دارای سبکی مزین می باشد. ظاهرا از نمادها علائم اختصاری و برخی نشانه ها ی رمزی ساخته شده است

.

 

نماد ها 8

 

در حدود سال 1000 قبل از میلاد در مناطق متعلق به سامی ها و در اطراف مدیترانه گسترش یافت. یونانی ها در طی همین دوره الفبای فینیقی را اخذ کردند و با اضافه کردن حروف مصوت به آن و تغییر دادن شکل بعضی ازحروف آن را کامل کردند سپس تقریبا تمام اقوام از نظام و شکل الفبای فینیقی طبیعت کردند به طوری که هر یک مبنای این میراث فینیقی نیازهای الفبایی خویش را تامین کردند . ردپای این میراث حتی در حروف الکترونیکی عصر حاضر و هم چنین در نمادهای کولیان در رابطه با شکل و معنا می توان جست .

نمادها 7

 

برخی از نمادها ی هیروگلیفی مربوط به ( 1600 تا 1100 قبل از میلاد) شدیدا وابسته و مرتبط به نوع مصری آن است . در مقابل هیروگلیف های مربوط به دره  رود سند که متعلق به 3000 سال قبل از میلاد و بسیار شبیه به خطوط  اندیشه نگار چینی می باشند . باید در زمره تصویر نگاشته ها به شمار آیند تا در ردیف خطوط واقعی ، پیدایش خطوط هیروگلیف و اندیشه نگار می تواند به عنوان مبنایی برای پایان دوران پیش از تاریخ در نظر گرفته شود. حروف الفبا ، که در فاصله 1700 تا 1500 قبل از میلاد توسط فنیقی ها بنیان گذاری شد.

نماد ها 6

 

بشر امروزی بسیار بیش از بشر گذشته مجبور به استفاده از نشانه ها و نمادها ست . در حدود 4000سال پیش در مصر و  در حدود همین زمان در چین  خط هیروگلیف و خط اندیشه نگار بر نمای نمادهای اولیه پیدایش یافتند. و رفته  ر فته تکامل پیدا کردند. این خط ها ترکیبی از واژه ها و نمادهای ترسیمی هستند. سومری ها که ابداع خط میخی  که با قدمت تقربیا 4000 سال قبل از میلاد  به آنها منسوب است . کار مصری ها و چینی ها را دنبال کردند